نحوه نوشتن روش‌ها در مقاله

 نحوه نوشتن روش‌ها در مقاله

در این بخش به این سؤال پاسخ می‌دهید که مسأله را چگونه مطالعه کرده‌اید. اگر مقاله‌تان روش جدیدی پیشنهاد می‌دهد، لازم است اطلاعات دقیقی را در مقاله بگنجانید تا خواننده‌ی مطلع بتواند این آزمایش را مجدداً انجام دهد.

با وجود این، جزئیات روش‌های تثبیت‌شده را تکرار نکنید؛ از منابع و مأخذ و مطالب پشتیبان استفاده کنید تا به اسلوب‌های قبلاً منتشرشده اشاره کنید. چکیده‌های جامع یا منابع و مأخذ کلیدی کافی هستند.

طول مقاله

در این مورد هم نگاهی به راهنمای نویسندگان هر نشریه در مورد نحوه نوشتن مقاله و تعداد کلمات آن بیندازید. با این حال طول ایده‌آل برای مقاله ۲۵ تا ۴۰ صفحه‌ی یک خط در میان است که فقط داده‌های اساسی در آن گنجانده شده‌اند. چند دستورالعمل عمومی عبارتند از:

تعداد کلمات و میزان اجزای مقاله

  • عنوان: کوتاه و آموزنده
  • چکیده: ۱ بند (کمتر از ۲۵۰ کلمه)
  • مقدمه: ۲-۵/۱ صفحه
  • نتایج: ۸-۶ صفحه
  • بحث: ۶-۴ صفحه
  • نتیجه‌گیری: ۱ بند
  • تصاویر: ۸-۶ (یک تصویر در هر صفحه)
  • جداول: ۳-۱ (در هر صفحه یک جدول)
  • منابع و مأخذ: ۵۰-۲۰ (۴-۲ صفحه)

داوران به خرده‌گیری از شرح روش‌های ناکامل یا نادرست می‌پردازند و ممکن است توصیه کنند که مطلب شما رد شود، چون این بخش در فرآیند تکرار تحقیق‌ شما حیاتی است. به این ترتیب، تمام مواد شیمیایی باید مشخص شوند. از ترکیبات اختصاصی غیرقابل‌شناسایی استفاده نکنید.

بدین منظور، مهم است که از سیستم‌های استاندارد برای ارقام و فهرست علائم و اختصارات استفاده کنید. برای مثال:

  • برای عناصر شیمیایی، از پیمان‌نامه‌های اتحادیه‌ی بین‌المللی شیمی محض و کاربردی و توصیه‌های رسمی کمسیون ترکیبی IUPAC-IUB برای فهرست علائم و اختصارات بیوشیمیایی استفاده کنید.
  • برای گونه‌ها، از نامگذاری آرایه‌شناسی مورد پذیرش (فهرست جهانی گونه‌های دریایی، فهرست اروپایی گونه‌های دریایی) استفاده کرده و همیشه آن‌ها را به‌صورت کج (ایتالیک) بنویسید.
  • برای واحدهای اندازه‌گیری، از سیستم بین‌المللی واحدها (SI) استفاده کنید.

آزمایش‌های کنترل شده و آمار مورد استفاده را به درستی ارائه دهید، باز هم برای اینکه آزمایش تحقیق شما قابل تکرار باشد.

فهرست روش‌ها را به همان ترتیبی ارائه دهید که در بخش نتایج عرضه خواهند شد، به ترتیب منطقی که خودتان تحقیق را انجام داده‌اید.

  1. شرح محل
  2. شرح پیمایش‌ها یا آزمایش‌های انجام شده، با ارائه‌ی اطلاعاتی درباره‌ی تاریخ‌ها و غیره.
  3. شرح روش‌های آزمایشگاهی، از جمله تفکیک یا درمان نمونه‌ها، روش‌های تحلیلی، مشخص کردن ترتیب آب‌ها، رسوبات و نشانگرهای زیستی. اگر با ترکیبات زیست چندگونی مختلفی کار کرده‌اید، از ساده‌ترین ترکیب شروع کنید (مثل، میکروب‌ها) تا پیچیده‌ترین (مثل، پستانداران).
  4. شرح روش‌های آماری مورد استفاده (شامل سطوح اطمینان و غیره).